School­buschauffeur

Dat meisje begon ineens te gillen. ‘Ze is gevallen!’, riep één van de andere passagiers. Maar ik had hem verkeerd verstaan. Ze was aan het ‘bevallen’!

Ik sla dikwijls een babbeltje met de collega’s van andere maatschappijen. Ze komen graag mee in mijn kampeerstoelen een koffietje drinken (lacht).

Ik help veel met de planning, vooral bij last-minutewijzigingen.

Wachtdiensten wisselen in het weekend, overuren opnemen: dat doen we in onderling overleg.

Buschauffeur zijn is een sociale job. Je bent de hele tijd onder de mensen, dat vind ik tof.

Er is in 32 jaar tijd veel veranderd, er komt vandaag veel meer computerwerk kijken bij de job.

Momenteel vervoer ik kindjes met een mentale beperking. Ze praten niet veel, maar je ziet dat ze mij kennen.

Met een oude diesel mag je nu al niet meer binnen in Gent of Brussel. Welke maatregelen gelden er straks?